la strada

رانندگی در جاده طولی مرکزی ایران که تهران، اصفهان، شیراز و بندرعباس را به هم وصل می‌کند از آن کارهای سهل و ممتنع است! چون راهها نه مثل غرب و شمال پر پیچ و خم و چشم نوازند و نه به شرقی ها رفته اند که مثلا به خاطر وضع نامناسب جاده نتوان خودرو را در آن تازاند. در نگاه اول ظاهرا همه چیز در این هزار و پانصد کیلومتر ایده آل است. جاده عریض و دو بانده، آسفالت مناسب، فواصل زیاد توقفگاه‌ها، نبود خودروهای سنگین و... کار را برای راننده بسیار راحت می‌کنند. تا آنجا که لازم است پدال گاز را می‌فشری و بعد آسوده می‌نشینی چون دیگر نیازی نیست کاری کنی یا حواست جمع چیزی باشد. برو. مستقیم برو.

روی دیگر سکه اما اینست که اگر تنها باشی این مار غول پیکر با وجود ظاهر ساده و بی آلایشش به سرعت خوابت می‌کند و یا دست کم، ناخودآگاه فکرت را پرواز میدهد..