January 31, 2007
January 30, 2007
January 29, 2007
January 28, 2007
January 27, 2007
January 26, 2007
January 25, 2007
January 24, 2007
January 23, 2007
leaves n' winter (ii)
چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی
هر چه برگم بود و بارم بود
هر چه از فر بلوغ گرم تابستان و میراث بهارم بود
هر چه یاد و یادگارم بود
ریخته ست
چون درختی در زمستانم
بی که پندارد بهاری بود و خواهد بود
دیگر اکنون هیچ مرغ پیر یا کوری
در چنین عریانی انبوهم آیا لانه خواهد بست؟
more nature
January 22, 2007
January 21, 2007
leaves n' winter (i)
چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی
هر چه برگم بود و بارم بود
هر چه از فر بلوغ گرم تابستان و میراث بهارم بود
هر چه یاد و یادگارم بود
ریخته ست
...
more nature
January 20, 2007
January 19, 2007
January 18, 2007
January 17, 2007
January 16, 2007
300
این سیصدمین عکسی است که از خودمان در میکنیم. یک فولدری در این رایانه ما هست که تویش همه عکسهایی که قرار است اینجا در بشوند را گذاشته ایم و به گمانم برای عکسهای ضعیف و رنجورم حکم یک جور اتاق انتظار را دارد. زمانی بود که توی این فولدر نود، نود و خرده ای عکس بود اما روزگار با آنها یار نبود و این روزها عددشان رسیده به سی، سی و خرده ای. نمیدانم، ولی فکر کنم نسلشان کم کم دارد منقرض میشود.
more objects
January 15, 2007
January 14, 2007
January 13, 2007
January 12, 2007
January 11, 2007
January 10, 2007
January 9, 2007
January 8, 2007
January 7, 2007
January 6, 2007
see you later
این تلفن را اختصاصا توی اتاق عزیز و نزدیک تخت گذاشته بودند که زحمتشان نشود، ولی دیگر به تلفن نیازی نیست. عزیز امروز رفت سفر.
more people
January 5, 2007
January 4, 2007
look up
لبه های پشت بام منازل قدیمی غالبا دارای نوعی تزئین اند که دور تا دور پشت بام را در بر گرفته و شکل آجرها نیز غالبا در تطابق با آجرهای مورد استفاده در خود بنا است تا هارمونی اجزای نما تقویت شود. منهای این، تصور میکنم که استفاده از این نوع تزئینات باعث میشده که بنا کمابیش به «آسمان» وصل شود. خطوط راست و محکم و طولانی ساختمانهای امروزی را در نظر بگیرید که هنگام دیدن آنها، بلافاصله با اتمام بنا پهنه آسمان شروع میشود. اما سابق الایام این کنتراست بصری با به کار بردن فرمهای بالا و پایین رونده کاهش میافت و منظر بنا در نظر ناظر دلپذیرتر جلوه مینمود. البته علی الظاهر انسان مدرن هم کم از قدیمیها ندارد: ما حالا روی هر دیواری که به دور هر چیز میکشیم، سر تا سر نیزه میکاریم تا همه چیزمان به همه چیزمان بیاید. ناسلامتی دیگر مدرن شده ایم و.. در به در به دنبال امنیت.